اکینوکوکوس مولتی لوکاریس – عامل بسیار خطرناک کیست هیداتیک آلوئولار

2 2,342

 اکی­نوکوکوس مولتی­ لوکولاریس Echinococcus multilocularis نیز یکی دیگر از سستود ها است که در راسته سیکلوفیلیدیا و خانواده تنیده قرار دارد. این انگل تنیای عامل کیست هیداتیک آلوئولار (Alveolar hydatid) است. عامل کیست هیداتیک اکینوکوکوس گرانولوزوس است اما کیست هایی هیداتیکی که این انگل یعنی اکینوکوکوس مولتی لوکاریس ایجاد میکنند، آلوئولار هستند که وجه تمایز این دو انگل میباشد.

این سستود عامل خطرناک ترین عفونت کرمی در انسان است.

ریخت شناسی اکینوکوکوس مولتی لوکاریس

این کرم، کرم کوچکی است که اندازه ی ۱.۲ تا ۳.۷ میلی متری دارد و دارای ۳-۵ بند است. تخم­ های آن مشابه سایر تنیاهاست با این تفاوت که این تخم­ ها قدرت تحمل سرما را تا دمای منفی ۲۶ درجه به مدت ۶۰ روز دارند! یعنی حتی با فریز کردن های معمولی و خانگی نمیتوان از شر این انگل خلاص شد.

کیست هیداتیک حبابچه ای چند حفره ای (Alveolar multi-locular) که مرحله لاروی اکینوکوکوس مولتی لوکاریس است، در نواحی نیم کره شمالی زمین مانند کانادا، روسیه، چین، ترکیه و شمال شرقی ایران (دشت مغان) وجود دارد. اسکولکس مسلح با ۴ بادکش، خرطوم و ۲ ردیف قلاب دارد. یک گردن کوتاه، یک بند نارس، یک بند رسیده و یک بند بارور تقریباً بزرگ دارد. به طور کلی، مشابه گرانولوزوس است ولی از نظر بندهای بالغ و بارور، تعداد بیضه ها و محل قرار گیری آن ها و محل قرار گیری سوراخ تناسلی با هم تفاوت دارند. این کرم، کرم کوچکی است که ۳.۵ الی ۴ میلی­متر اندازه دارد.

چرخه زندگی اکینوکوکوس مولتی لوکاریس

میزبان اصلی اکینوکوکوس گرانولوزوس روباه قرمز و میزبان های واسط آن موش و جوندگان هستند؛ انسان نیز می تواند میزبان واسط تصادفی باشد. کرم بالغ در روده میزبان اصلی (روباه) زندگی می کند. بندهایی که حاوی تخم هستند دفع شده و توسط میزبان واسط مصرف می­شوند. وقتیکه این تخم­ ها همراه با مدفوع توسط میزبان واسط خورده می­شوند، جنین شش قلابه از تخم خارج می­شود و از طریق جریان خون به ارگان­ های احشایی مهاجرت می­کند.

بیشترین ارگانی که در مرحله اول درگیر می­شود کبد است. کیست حبابچه­ ای در این ارگان ایجاد می­شود و به حدی تکثیر می­یابد که به ارگان ­های دیگر متاستاز می­دهد و تمام محوطه شکمی را در بر می­گیرد که باعث مرگ یا مریضی جونده می­شود. در صورتی که این جونده توسط میزبان نهایی شکار شود، معمولاً پروتواسکولکس­ های اکینوکوکوس مولتی لوکاریس درون کیست آزاد شده و سر آن­ ها از طریق بادکش­ ها و قلاب­ ها به دیواره روده متصل می­شوند. کرم بالغ شده و به دفع بند­های بارور میپردازد. انسان در صورت خوردن تخم ­های انگلی که توسط روباه دفع می­شوند آلوده می­شود؛ جنین شش قلابه در روده آزاد میشود و از طریق جریان خون وارد ارگان­ های داخلی شکم به خصوص کبد می­شود و در آن­جا کیست حبابچه ­ای تشکیل می­دهد که می تواند علائم خودش را نشان دهد.

اکینوکوکوس مولتی لوکاریس
سیکل زندگی اکینوکوکوس مولتی لوکاریس
در اکینوکوکوس مولتی لوکولاریس تخم ­ها می­توانند کیست­ های متعددی را بسازند (آلوئولار و حبابچه­ ای)؛ در حالیکه کیست هیداتیک یک حباب می­باشد که ممکن است در آن تعدادی کیست دختر هم موجود باشد. همچنین این دو در میزبان های اصلی و واسط با یکدیگیر تفاوت دارند.

علائم

اولین ارگانی که اکینوکوکوس مولتی لوکاریس درگیر میکند، کبد است. آمارها نشان می­دهند که در ۲۸% موارد لوب راست کبد و در ۹% موارد لوب چپ و در ۶۳%  موارد هر دو لوب کبد درگیر بوده ­اند. بیشترین و شایع­ترین علائم کیست هیداتیک آلوئولار در انسان عبارت­اند از: دل­درد متناوب و دائم، زردی انسدادی (به دلیل فشار به مجاری صفراوی و انسداد آن­ ها) (یرقان).

ارگان­هایی که متاستاز بیشتر در آن­ ها رخ می­دهد: ریه ­ها و مغز اند. نمای کیستیک ندارند (لمس و قوام آن­ها سفت است). تومورهای بدخیم را تقلید می­کنند و شبیه تومور به نظر می­رسند. رنگ سفید-خاکستری دارند. معمولاً یکی است و بعداً تعداد آن زیاد می­شود و متاستاز می دهد و در کبد دقیقاً شبیه بیماری­ های بدخیم و سرطان به نظر می­رسد.

تشخیص، پیشگیری و درمان اکینوکوکوس مولتی لوکاریس

در تشخیص اولیه اکینوکوکوس مولتی لوکاریس بیشتر به شکل سرطان دستگاه گوارش و کبد به نظر می­رسد. در رادیوگرافی ائوزینوفیلی، لنفوسیتوپنی و حلقه ­های کلسیفیه شده دیده می­شوند. می­توانیم با تکنیک­ های سرولوژی مثل ELISA، آنتی­بادی­ های انگل را در خون بیمار جستجو کنیم و نیز از تکنیک ­های تصویربرداری مانند CT scan و MRI مانند آن­چه برای گرانولوزوس (کیست هیداتیک) استفاده میشود، استفاده کنیم.

درمان اصلی اکینوکوکوس مولتی لوکولاریس، جراحی رادیکال (چند مرحله ­ای) است (کیست حتماً باید جراحی شود و طی چند مرحله خارج شود؛ چون تعداد کیست­ ها یکی نیست تا با یک بار جراحی درمان شوند). در درمان دارویی، به پرازیکوانتل به خوبی جواب نمی­دهد ولی در مواردی به آلبندازول (مبندازول) به ­خوبی جواب می­دهد. دوز آلبندازول به صورت ۴۰ میلی­گرم به ازای یک کیلوگرم و به مدت ۶ ماه توصیه می شود.

برای پیشگیری نیز به از بین بردن جوندگان و اجتناب از آن ­ها و کامل شستن میوه ­ها و سبزیجات که آلوده به تخم انگل نباشند نیز توصیه میشود. این انگل بسیار خطرناک است و درمان های موجود نیز کاملا موثر نیستند لذا بهترین راه برای مقابله با این کرم پیشگیری است و برای این کار نیز باید زنجیره انتقال و سیکا زندگی آن قطع شود.

صفحه این انگل در سایت CDC

4.9/5 - (7 امتیاز)
مطالب مشابه
ارسال سوال و دیدگاه
  1. راهب میگوید

    سلام خدا قوت خدمت آقای دکتر من بعد از جراحی هیدادیگ ریه الان متاستاژ هیدادیگ شدم لطفا راهنمایی کنید چکار کنم

    1. دکتر سیدیاسر موسوی نژاد میگوید

      سلام به یک متخصص عفونی مراجعه کنید.

نظر یا سوالی ندارید؟!

ایمیل شما منتشر نمیشود.

تلفن همراه *